۱۳۹۷ فروردین ۵, یکشنبه

گزارش آکسیون" برای نجات جان زندانیان سیاسی به پا خیزیم!"




گزارش آکسیون" برای نجات جان زندانیان سیاسی به پا خیزیم!"


روز شبنه 4 فروردین 1397 فعالین چریکهای فدایی خلق در لندن و سازمان دموکراتیک ضدامپریالیستی ایرانیان درانگلستان در اعتراض به کشتار دستگیرشدگان خیزش تاکنونی آکسیون مبارزاتی متشکل از نمایشگاهی از تصاویر جنایات رژیم هستی گیر حاکم در مرکز شهر لندن ( میدان ترالفگار اسکوئر) بر پا نمودند که مانند سایر آکسیون های مبارزاتی مورد استقبال و توجه رهگذران قرار گرفت. در کنار این نمایشگاه اعلامیه هایی به زبان انگلیسی نیز توسط نیروهای مبارز و انقلابی پخش میشد که آن نیز به اطلاعات در زمینه آنجه رژیم ددمنش بر سر معترضین و آزادیخواهان میآورد می افزود.

اگر جه این بخش از مرکز شهر بخصوص در روز شنبه یکی از پر رفت و آمدترین مراکز لندن میباشد، به دلیل انبوه توریست از سراسر دنیا بدلیل مرکز تاریخی و نیز هنرهای خیابانی اما تمامی اینها مانع از آن نمیشد که رهگذران با علاقه و دلسوزی نایستند، به عکسها خیره نشوند، اطلاعات پایین عکس ها را نخوانند و بعد با برپاکنندگان نمایشگاه به گفتگو و تبادل نظر نپردازدند. برخی از رهگذران که اطلاعات تاریخی درستی داشتند بسیار خشمگین میشدند از اینکه حاکم موجود مانند رژیم پیشین( رژیم شاه حلاد) آزادیخواه کُشی میکند. و نیز خشمگین میشدند از اینکه این رژیم نیز مانند رژیم شاه جلاد و هر رژیم فاشیستی دیگری زندانیان سیاسی را " به طرق مختلف" وادار به خودکشی میکند.

برخی از رهگذاران که سنی از آنان گذشته بود و مشخص بود که اطلاعات تاریخی سیاسی درستی از اوضاع حکومتی در ایران دارند خود دواطلب شده اعلامیه را برای مطالعه میگرفتند و جوانان بسیاری که از ددمنشی رژیم اسلامی نوکر تمام عیار امپریالیسم اطلاع نداشتند از نمایشگاه دیدن، از جنایات رژیم در حق آزادیخواهان عکس میگرفتند و با دست اندرکاران تمایشگاه به گفتگو میپرداختند.

برپایی چنین نمایشگاه های خیابانی گامی از میدان مبارزه تمام کسانی ست که میخواهند این رژیم را به گورستان تاریخ پرتاب کنند، زیرا چنین آکسیون های مباراتی باعث میگردد که جنایات رژیم در افکار عمومی جهان افشا شود، باعث میگردد تا صدای زندانیان سیاسی در سیاه جالهای رژیم آزادی کُش شنیده شود، باعث میشود که با هم بودن را در هر کجای این دنیا که هستیم نغمه سرای نان و  آزادی سازیم. با هم بودن برای همه شدن هیچ بودگان. با هم بودن برای صدای جوانان در بند شدن. وظیفه تمام نیروهای مبارزاتی علیه رژیم این است که هر چه گسترده تر در تظاهرات ها و آکسیونهای مبارزاتی در خارج از ایران شرکت نموده تا صدای ستمدیدگان به ویژه زندانیان سیاسی در ایران باشند.

وظیفه برپایی چنین آکسیون های مبارزاتی بر عهده تمامی نیروهایی که خواهان سرنگونی این رژیم با تمام جناح و دسته های آدم کُش میباشد،بخصوص در شرایط بسیار حساس کنونی که سکوت وقیحانه قدرت های امپریالیستی حامی رژیم هار حاکم که مدام در بوق "بشر دوستی" صداهای نخراشیده میدمند را شکسته و افشاگر هر چه بیشتر جنایات رژیم باشند.

صدای ستمدیدگان برای نان و آزادی باشیم. ستمدیدگانی که نان و آزادی را برای همه میخواهند. نه فقط یک عده قلیل!

نابود باد رژیم هستی گیر اسلامی نوکر تمام عیار امپریالیسم با هر دسته و جناح آن
پیروز باد مبارزات متشکل ستمدیدگان و محرومان
به پا خیزیم برای نجات زندانیان سیاسی در بند

گزارشگر ماهی سیاه کوجولو
25 مارچ 2018 – 5 فروردین 1397

۱۳۹۶ اسفند ۱۸, جمعه

مهربانی دستهایت را دست کم نگیر




مهربانی دستهایت را دست کم نگیر

ویدئو کلیپ زیر کلیپی ست که محال است  تو را وادار به فکر کردن نکند به فکر اینکه در کنار تو در همسایگی تو در محله تو در شهر تو مردم در شرایط نفس گیری زندگی میکنند، و چرا در این شرایط (محروم از  مهربانی جامعه) زندگی میکنن در حالیکه یک عده "آقا زاده" در خانه های مجلل چه در ایران چه در خارج از ایران؟ چه چیزی باعث اینهمه فاصله طبقاتی(خشونت جامعه) میشود؟ چه عاملی باعث تولید و رشد اینهمه نامهربانی جامعه میشود؟ وطیفه من و تو (ما) چیست؟

بگذار برخیزد مردم بی لخند!


این کلیپ را ببین. چرا که محال است که دلت بدرد نیاید از دیدن این همه ظلم و نابرابری و از خودت بپرس چرا مردم به خیابانها ریختند؟ ببین چگونه تمام هست و نیست شان را ( چرخ گاری دستفروشی) سرکوبگران و عوامل رژیم هستی گیر به زور از آنها میگیرد، نگاه کن چطور برای پس گرفتن هست و نیست شان از جانش مایه میگذارد، چرا؟ آخر زن و بچه او هم نان شب میخواهند، نمیخواهند؟ بدون گاری اش چکار کند؟ آخر زور تا به کی؟ زور تا کجا؟

بگذار برخیزد مردم بی لخند!



حداقل وظیفه و کمک من و تو دیدن این ویذئو کلیپ است و ارسال  آن برای هر آنکه میشناسیم. بگذار آگاه شویم از آنچه که بر مردم ما میگذردتا بتوانیم هشیارانه و آگاهانه چاره و درمان این دردهای اجتماعی را پیدا کنیم. بگذار نه تنها قلبهایمان در کنار آنان باشد بلکه خودمان نیز در کنار آنان قرار گیریم آنزمان که نیاز به حمایت ما در خیابانها دارند. دستهای مهربانت را بکار بگیر بگذار آنان که هست و نیست شان را این رژیم هستی گیر از آنان گرفته دلهایشان به مهربانی یاری دستهای ما گرم شود. دستهای مهربانی دستهایت را دست کم نگیر.

بگذار برخیزد مردم بی لخند!




صبا راهی
نهم مارس 2018- نوزده اسفند 1396



۱۳۹۶ اسفند ۱۶, چهارشنبه

هر سخن جایی و هر نکته مکانی دارد! (در گرامیداشت هشت مارس روز جهانی زن)

هر سخن جایی و هر نکته مکانی دارد!


(در گرامیداشت هشت مارس روز جهانی زن)
صبا راهی

گرامی بداریم یاد و خاطره زنان کارگر و زحمتکش نساجی های شهر نیویورک را که با مبارزه بی امان طبقاتی خود به شرایط دهشتناک کاری شان در روزهشت مارس به سرمایه داری هستی گیر که هر روز جان های شیرین کودکان و زنان را پشت چرخ دندانه هایش زیر ستم مضاعف طبقاتی له میکرد اعلان نبرد دادند. و نیز گرامی بداریم خاطره زنان و مردان روشنفکر و مترقی که دوش به دوش زنان کارگر از حقوق بر حق آنان دفاع میکردند زیرا بدرستی آگاه بودند که زنان به حقوق حقه خود دست نمیابند مگر با خُرد کردن تمامی مناسبات ظالمانه ماشین سرمایه داری و در راس آن هرم مالکیت خصوصی هستی گیر آن. 

امسال در ایران زنان در حالی به استقبال روز جهانی هشت مارس میروند که خیزش تا کنونی کارگران،گرسنگان و محرومان و بیکاران منبر قدر قدرتی حاکمان ظالم را به لرزه در آورده است. حیزش تاکنونی زنانی که در دانشگاه تهران همراه مردان همرزمشان به رژیم اعلان جنگ دادند: اصلاح طلب اصولگرا / دیگه تمومه ماحرا / ما تماشاگر نمیخواهیم / به ما محلق شوید/

 لازم است که بخاطر بیاوریم اعتراضات و شورش های سال ۸۸ را، که اسناد و شاهدان آن زمان گواه بر این دارند که این زنان و دختران بودند که مشوق معترضان بودند، آنان در صف مقدم، سنگ در دست به مصاف با نیروهای سرکوبگر میرفتند و از جان های شیرین خود مایه میگذاشتند زیرا بخوبی میدانستند که بدون به گور سپردن رژیم هار و هستی گیر سرمایه داری اسلامی در ایران رهایی از قید و بند ارتجاع و استثمار در هر شکل آن امکان ندارد. اما قعالان اصلاح طلب چه میکردند؟ کجای صف مبارزه قرار داشتند؟ در کنار آنان بودند یا در برابر هستی رادیکال این زنان؟

فعالان اصلاح طلب مانند سالهای قبل تر  - با گریه و التماس به "سردار طلایی" شان میگفتند:"سردار طلایی بخدا ما حتی یک شیشه هم نشکستیم"! باز هم امسال به میدان آمدند و باز هم بر طبل "نفی خشونت" ، " مبارزه مدنی و مسالمت آمیز" کوبیدند و با مجمسه های بی حجابی یی که بر بالای سکوها از خود ساختند در برابر مبارزات زنان و مردانی قرار گرفتند که ستم طبقاتی تمام هستی شان را بی وقفه شلاق مرگ میزند، زنان و مردانی که خواهان به گور سپردن رژیم اسلامی با تمام جناح و دسته های ان بوده و هستند، رژیمی که نه تنها برای خود نمیخواهند بلکه برای هیچ قشر و گروه دیگری نیز نمیخواهند!
 
 آری فعالان اصلاح طلب با علم کردن مجمسه های چوب بر سر حجاب اجباری مبارزه زنان و مردانی که از جانشان در رویارویی با سرکوبگران دشمن طبقاتی شان مایه میگذاشتند را مذموم دانسته و سعی داشتند که آنرا بار دیگر در جهت منافع اصلاح طلبان کانالیزه کنند، اما از خیزش تا به امروز سیلی سختی خورده و تنها بر بی اعتباری آن اضافه شد زیرا این حرکت انحرافی فعالان اصلاح طلب ثابت کرد که آنان نه تنها نماینده توده زنان، بلکه سخنگوی قشر خاصی از زنان مرفه و طرفدار جناحی از حکومت هستند. قشری که در برابر مبارزات رادیکال زنان و هر گروه اجتماعی دیگری می ایستد، خشونت دولتی را توجیه میکند و مردمی را که از حق حیات و حقوق اجتماعی، سیاسی و اقتصادی خود دفاع میکنند "خشونت گرا" معرفی میکند. مشکلات و معضلات مردمی که برای نان و کار و آزادی به میدان آمده اند  را به ابزار چانه زنی با حاکمان تنزل میدهد. 

انتخاب پوشش از جمله حقوق بر حقه زنان در هر کجای دنیا میباشد. برای رسیدن به آزادی واقعی و رهاشدن  از هر قید و بندی باید با چنگ و دندان جنگید، و کسب این حقوق بدون پیوند مبارزات جنش زنان با سایر مبارزات اجتماعی امکان پذیر نمی باشد . همانطور که سالهاست شاهد آن هستیم که فعالان اصلاح طلب با تلاش های مذبوحانه خود از این پیوند جلوگیری کردند. امسال جنبش های اجتماعی که تا همین امروز خیابانهای ایران را در نوردیده است وقعی به این "ترمز" نگذاشته و با پوست و خون خود برای سرنگون کردن رژیم هار حاکم به میدان آمده است یکی از وظایف نیروهای چپ به ویژه زنان، تلاش دو چندان برای افشا و انزوای تفکری است که تاکنون توانسته بر برخی جنبشهای اجتماعی از جمله زنان سایه اندازد و معضلات و مشکلات آنان را به ابزار چانه‌زنی با حاکمان تنزل دهد نه آنکه گفته این یا آن "  آل هاشم" را ملاک "درست بودن حرکت مجسمه های بی حجابی"  جلوه دهند.

به عبارت واضح تر هر حرکت انحرافی، مانند "مجسمه های بی حجابی" که در برابر خیزش های گرسنگان و محرومان قد علم میکند و متعلق به جناح اصلاح طلب رژیم است نه تنها قابل دفاع و حمایت نیست بلکه برای پیشبرد بهتر جنبش باید آنرا افشا کرد و به انزوا کشاند.

پیروز باد مبارزات زنان کارگر و زحمتکش دوشادوش و همراه با مردان هم طبقه خود و نیروهای مترقی و روشنفکر در جهت نابودی کامل رژیم هستی گیر حاکم در ایران.

در خاتمه مایلم توجه شما را به ویدئو کلیپی که فعالین چریکهای فدایی خلق در رابطه با خیزش های تا کنونی تحت عنوان "بگذار برخبزد مردم بی لبخند" ساخته اند جلب کنم کلیپی که نگاهی بسیار درست و عمیق بر روی خیزش های تا کنونی داشته است. به این کلیپ نگاه کنیم و این گفته درست را در نظر داشته باشیم که هر سحن جایی و هر نکته مکانی دارد، و از خود بپرسیم به راستی جای  سخن این مجسمه های بی حجابی و مکان آن کجا بود؟ در کنار و پیوند با خیرش گرسنگان و محرومان و بیکاران و کارگران ؟ یا در مقابل آن؟!!

ویدئو کلیپ "بگذار برخیزد مردم بی لبخند"

هفتم مارس دوهزار و هیجده – شانزده اسفند دوهزار و سیصد و نود و شش

در همین رابطه:
فریب مجسمه های بی حجابی "کاری" از  اصلاح طلبان جانی
(در حاشیه نقاشی "زهرا خانم" رهنورد)
مجسمه بی حجابی تلاشی مذبوحانه در تقابل با خروش مبارزات اخیر


برای مقابله با سانسور سایت های مدعی "ازادی بیان و عقیده" که نوشته های این قلم را به بهانه های مختلف زیر تیغ تیز سانسورشان میبرند این نوشته را به هر شکلی که امکان آنرا دارید تکثیر نمایید.

با سپاس فراوان از نظرات رفیق آذر که در این نوشته نیز از آن استفاده شد.