هاشمی رفسنجانی قاتل کارگران: آهای نفس کِش

هاشمی رفسنجانی قاتل کارگران: آهای نفس کِش

صبا راهی 

در تاریخ ۱۸ مهر ۱۳۹۴ مجمع تشخیص مصلحت نظامِ نوکر امپریالیسم و دزد دسترنج کارگرها به ریاست سر دسته دزدها هاشمی رفسنجانی قاتل طبقه کارگر تصویب کرد:

" دارایی‌های مسئولان محرمانه است.بر اساس ماده ۵ طرح رسیدگی به دارایی مقامات، مسؤولان و کارگزاران جمهوری اسلامی ایران.

فهرست دارایی‌های افراد مشمول و نیز اسناد و اطلاعات مربوط به آن به جز در مواردی که در این قانون و  آیین‌نامه ذیل آن تعیین شده است، محرمانه بوده و هر یک از مسئولان و کارکنان که حسب وظیفه مأمور تهیه، ثبت، ضبط  حفظ فهرست دارایی‌های افراد مشمول یا اسناد و اطلاعات مرتبط با آن، موضوع این قانون باشند و یا بر حسب وظیفه اسناد مذکور در اختیار آنان قرار گیرد، اگر عالماً عامداً مرتکب افشاء یا انتشار مندرجات این اسناد شو ند و یا خارج از حدود وظایف اداری در اختیار دیگران قرار دهند یا به هر نحوی دیگران را از مفاد آنها مطلع سازند، به یکی از مجازات‌های درجه ۶ مقرر در ماده ۱۹ قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲ محکوم خواهند شد. همین مجازات در مورد کسانی نیز مقرر است که با علم و اطلاع مبادرت به افشاء، چاپ و یا انتشار اطلاعات مزبور نموده و یا موجبات افشاء، چاپ و یا انتشار آنها را فراهم نمایند"

دارابی چیست؟ آیا خدای ذورغینی که ستمگران برای ترساندن ستمدیدگان ساخته اند از آن بالا کُپه کُپه میریزد و افراد بخصوصی آنرا جمع میکنند؟ البته جان دی راکفلر سر دسته ستمگران دنیا گفته است که "خدا" پول را به او داده است!  آیا کارگر و زحمتکش میتواند دارایی داشته باشد؟ وقتی میگوییم دارایی یعنی چندین چاه نفت، چند پارچه آبادی و چند برج و چند کارخانه و چند خانه مجلل در اروپا و یک یا دو جزیره در آبهای فلان جا و باغ های پسته و خلاصه اینها دارایی هایی است که کارگر و زحمتکش هرگز نه دارای آنها است نه هرگز به فکر داشتن آنها است. برای اینکه کارگر و زحمتکش میداند که دارایی های اینچنینی هرگز از راه عرق جبین ریحتن بدست نمی آید مگر مکیدن خون ستمدیدگان!

اصلا چرا دارایی باید محرمانه باشد؟ آیا اینها از بانک های امپریالیستها میترسند؟ که اگر بقول معروف تقی به توقی خورد اموالشان مصادره بانکهای دزدهای جهانی شود؟ مگر بانک های امپریالیستها دارایی های شاه قاتل را به مردم ایران برگرداندند؟ به مردم منظور کارگران و زحمتکشان است نه مفت خورهای زالو و یا دولت دست ساز خودشان رژیم اسلامی که اگر اینکار را هم بکنند باز هم سودش به جیب خود خونخواران جهانی و داخلی مثل رفسنجانی که هزار بار باید گیوتین گردن آن کارگر کُش را بزند میرود و نه توده های ستمدیده.

حدود بیست و پنج سال پیش وقتی مردم در کوچه و بازار بلند بلند میگفتند از دزدهای رفسنجانی و سایر اوباش دولت اسلامی حرف میزدند، دولت وقت که همین رفسنجانی قاتل کارگران رئیس دزدها بود قانونی را تصویب کرد که هرکس به سردمداران حکومت توهین کند یا نسبت های "ناروا" بدهد تا سه سال حبس خواهد کشید.

البته در کتاب " قانون"دیکتاتوری عریان از قبیل دیکتاتوری رژیم اسلامی که تا زیر دماغش در ماتخت امپریالیسم است از این بندها و تبصره ها زیاد است. علت آن هم بسیار واضح است. این قاتلان کارگران از اربابان جهانی خود نمیترسند، چرا بترسند؟ اربابان جهانی اینها یکی مثل شاه نوکر دست به سینه اشان را از مهلکه مرگ نجات میدهند و میگذارند که با سرطان خونش به درک واصل شود و یکی را هم مثل صدام حسین چون ممکن بود که زبان باز کند و بگوید که از کجا دستور میگرفته که مخالفان را سر به نیست کند و یا چشم و دست و پا بسته از بالای پشت بام به زمین پرتاب کند، یا که چطور دستور گرفته که با رژیم ضد کارگری اسلامی در ایران وارد جنگ شود و خیلی موضوعات دیگر. و یا حتی بن لادن که زمین و زمان را زیر و رو کردند تا او را بکشند، برای اینکه آن نوکرشان نیز زبان باز نکند. 

هاشمی رفسنحانی قاتل کارگران، در حال آماده کردن دولت حسن روحانی( فریدون) برای سرکوب های بیشتر اعتراضات کارگران و زحمتکشان است. ٩٠٠ اعدام برای دولت حسن روحانی افت دارد، همانطور که پیشینه آدم کُشی او حکایت میکند هزاران هزار را باید کُشتار کند، البته با کمک جاده صاف های جنایتکاری چون حسین کمالی، همان توده ای منفوری که خوش خدمتی اش به سرمایه داری را در دوره رفسنحانی قاتل با ممنوع کردن هر گونه اعتصاب و اعتراض کارگری به بهانه معلوم الحال " همسویی با دشمن" به نمایش گذاشت.

اما مردم ایران نباید اجازه دهند که جانیانی چون خامنه ای، رفسنجانی، احمدی نژاد و روحانی و میرحسین و کروبی و مسگر آبادی و ... جان سالم از ایران بدر ببرند. نه آنها و نه خانواده های مفت خور آنها که با مکیدن خون کارگران و زحمتکشان و تمام کودکانی که در ایران به جای تحصیل گدایی میکنند، مواد مخدر میفروشند و معتادند، تن فروشی میکنند، و با مرگ های زودرس زندگی سیاه خود را به پایان میرسانند.

بگذار بگویند که ما مخالف اعدامیم! این قلم هم مخالف اعدام است. اعدام برای این جانیان بسیار باشکوه است!  مردم ستمدیده جان به لب آمده این جانیان را اعدام نمیکنند! آنها را تکه تکه میکنند! 

کسانی که اول انقلاب را بیاد دارند باید خوب بخاطر بیاورند که در میدان ژاله ( میدان شهدا) مردم نصیری رئیس ساواک را داشتند تکه تکه میکردند، برخی ها میگفتند این بدلش هست خودش نیست، خودش را پیدا کنیم، که در همین اثنا که " امدادهای غیبی" با کمک توده ای های منفور و اکثریتی های منفورتر او را از دست مردم نجات داد و او را با مرگی راحت به درک واصلش کردند.

خانواده های این قاتلان کارگران اگر با چپاولگری و جنایات پدرانشان سر سوزن مخالفتی داشته باشند خود را از سر سفره آنان کنار میکشند! اما کسی که پول پدر را میخواهد و برایش فرقی نمیکند که نانش را در خون کارگران و زحمتکشان و محرومان و زنان آزادیخواه آن مملکت میزند و کوفت میکند باید بداند که همان سرنوشتی در انتضار اوست که در انتظار " پدر دزد و قاتل کارگران" ش میباشد.

گردن رفسنجانی قاتل کارگران و زحمتکشان و محرومان چندین بار گیوتین لازم دارد. نه نمیشود! باور کنید نمیشود با یک قلب هم ستمگر را دوست داشت و هم ستمدیده را! کسی که این چنین احساسی را بیان میکند اگر نادان و خام نباشد بی شک دورغ میگوید و ریا در سر دارد و از منافع بورژوازی کارگر کُش دفاع میکند.

مگر میشود قاتلان کودکان کارتون خوابی که در زمستان از سوز سرما به آرامی می میرند را دوست داشت؟ مگر میشود نوکران امپریالیسم را دوست داشت؟ قاتلان شکم های گرسنه، قاتلان کودکان کار، قاتلان کارگران و زحمتکشان، قاتلان زندانیان سیاسی را در هر سنی که هستند هیچ مجازاتی جز مرگ شایسته آنان و خانواده های مفت خور و انگل شان نیست!

٢٨ مهر ١٣٩٤ / ١٩ اکتبر ٢٠١٥